Η NASA is begonnen met deactiveert Voyager-ruimtevaartuigsystemen, markeert het begin van zijn einde 50-jarige carrière van de detector
Το Voyager 1 en Voyager 2 –Twee identieke detectoren– lanceerden het 1977 en reisde in de interstellaire ruimte naar de rand van het zonnestelsel, waardoor de mensheid haar manen van dichterbij kon bekijken Jupiter en Saturnus.
Nu echter, de NASA moet beginnen de processen van de twee "reizigers" te beperken om te kunnen blijven werken tot: 2030. "Wij zijn 44 en een half jaar oud", hij zegt Ralph McNutt, natuurkundige in het Laboratorium voor Toegepaste Natuurkunde van de universiteit Johns Hopkins, in de Scientific American. "Dus we hebben 10 keer de garantie van de machines overschreden!.
De eerste boot Reiziger heeft vier resterende functionele organen, terwijl de Voyager 2 heeft er vijf, die allemaal worden aangedreven door de omzetting van plutonium in ontbinding in elektriciteit. Het vermogen van deze batterij wordt elk jaar met ongeveer vier watt verminderd, dus NASA maakt een aantal moeilijke keuzes over wat ze moeten uitschakelen. In 2019 moesten ingenieurs de verwarming uitschakelen voor de kosmische stralingsdetector, een belangrijk apparaat om te detecteren wanneer Voyager 2 uit de zon kwam - de magnetosfeer, de astrosfeer en de buitenste laag van de zon.
De laatste instrumenten die NASA zal deactiveren, zijn waarschijnlijk de magnetometer en het plasmawetenschappelijke instrument in de romp van het ruimtevaartuig. Deze worden verwarmd door de overmatige hitte van de computers, terwijl de andere zijn opgehangen in een 13 meter lange bal van glasvezel, waardoor ze mogelijk meer tijd nodig hebben om af te koelen.
Beide schepen bevinden zich zo ver van de aarde dat het bijna 22 uur duurt om een radiosignaal te bereiken Voyager 1 en iets meer dan 18 voor Voyager 2 - zelfs als u met de snelheid van het licht reist.
Voor elke dag dat de boot verder gaat, voegt u op dit moment nog eens drie tot vier seconden licht toe. Het maakt het ook moeilijker voor de aarde om te luisteren naar communicatie van Voyagers. «De aarde is een lawaaierige plek", hij zegt Glen Nagel, verantwoordelijk voor aanpak en communicatie in haar vestigingen Deep Space Network in Canberra, Australië. "Radio's, televisies, mobiele telefoons - ze maken allemaal lawaai. En dus wordt het steeds moeilijker om deze kleine fluisteringen van het ruimteschip te horen.
Het nut van het ruimtevaartuig heeft de verwachtingen van astronomen echter ver overtroffen - het zal naar verwachting zeer binnenkort de interstellaire ruimte bereiken, hoewel het nog 300 jaar zal duren voordat het de rand van het zonnestelsel bereikt.
«De hoeveelheid software op deze instrumenten is klein tot geen. Er zijn geen microprocessors - die bestonden toen nog niet!». zei de Stamatios Krimizis, Honorary Head of Space Department at John Hopkins APL en ontwerper van detectorsystemen Laag-energetisch geladen deeltje [LECP] aan boord.
«Over het algemeen", vervolgt meneer Krimizis,"Ik denk dat de missie zo lang duurde omdat bijna alles bedraad was. De ingenieurs van vandaag weten niet hoe ze dit moeten doen. Ik weet niet of het nog mogelijk is om zo'n eenvoudig ruimteschip [nu] te bouwen. Voyager is de nieuwste in zijn soort.»
Vergeet het niet te volgen Xiaomi-miui.gr bij Google Nieuws om direct op de hoogte te zijn van al onze nieuwe artikelen! U kunt ook, als u een RSS-lezer gebruikt, onze pagina aan uw lijst toevoegen door simpelweg deze link te volgen >> https://news.xiaomi-miui.gr/feed/gn
Volg ons op Telegram zodat u als eerste op de hoogte bent van al ons nieuws!
