Polar Shift: Mysterie met de snelste beweging van de magnetische noordpool

Η bewegingssnelheid noordpool is de afgelopen jaren nog meer gegroeid omdat het snel op weg is naar Siberië.

Ο magnetische noordpool van de aarde, waarop zeevaarders al eeuwen vertrouwen hun oriëntatie en meer recentelijk gebruikt van vliegtuigen tot 'slimme' toepassingen voor mobiele telefoons, beweegt het zich nu volgens wetenschappers in een ongekend tempo in de geregistreerde geschiedenis.

Het doorkruist nu het noordpoolgebied met een snelheid van ongeveer 50 kilometer per jaar en vertoont geen tekenen van vertraging in zijn "gang".

«De beweging sinds de jaren negentig is minstens vier eeuwen sneller geworden dan ooit tevoren, zonder echt veel te weten over de veranderingen in de kern van de aarde die deze beweging veroorzakenDat vertelde de geofysicus en geomagnetische expert van de British Geological Survey aan de Financial Times.

Deze snelle beweging van de magnetische pool (die verschilt van de overeenkomstige geografische pool) wordt weerspiegeld in de herziene versie van het Global Magnetic Model die een paar dagen geleden is vrijgegeven door de British Geological Survey en de Amerikaanse National Environmental Information Centers. In combinatie met satellietgegevens zoals GPS vormt dit model de basis van moderne navigatie en zijn regelmatige herzieningen noodzakelijk.

Vanaf de 16e eeuw, toen de eerste magnetische velden werden geregistreerd, tot het einde van de jaren negentig, had de magnetische noordpool een relatief stabiele koers, terwijl deze langzaam rond het Canadese Arctische gebied dwaalde. Maar toen versnelde hij zijn beweging en begon een nieuwe koers naar de geografische noordpool.

Zijn snelheid is de laatste jaren nog meer toegenomen, aangezien hij snel richting Siberië gaat. In 2019 reisde de magnetische noordpool 390 kilometer, of ongeveer drie graden, vanaf de noordpool en stak voor het eerst de meridiaan van Greenwich over.

De magnetisch veld van de aarde wordt geboren zoals in het geval van een dynamo, terwijl gesmolten ijzer door de ingewanden van onze planeet beweegt en elektrische stromen creëert. Het is wetenschappers echter niet duidelijk waarom het magnetische veld de laatste tijd meer mobiliteit en minder voorspelbaarheid vertoont. Het feit dat gesmolten ijzer zich ongeveer 3.000 kilometer onder het aardoppervlak bevindt, maakt het duidelijk moeilijk om het fenomeen te bestuderen.

Het nieuwe wereldwijde magnetische model bevestigt ook dat het magnetische veld van de aarde elke eeuw met ongeveer 5% verzwakt. Als dit zo doorgaat, kan er een omkering van het veld optreden (waarbij de magnetische noordpool de zuidpool vervangt en vice versa), iets wat in het verleden meerdere keren is gebeurd. De laatste keer was het ongeveer 780.000 jaar geleden, volgens het geologische "archief" van de aarde.

Op basis van de schatting dat er gemiddeld om de 500.000 jaar omkeringen plaatsvinden, lijkt een nieuwe omkering vertraging op te lopen. Niemand kan met zekerheid zeggen wat precies de effecten zullen zijn in de omkeringsfase. Aangezien het magnetische veld de aarde echter beschermt tegen zonne- en kosmische straling, is het mogelijk dat er zorgwekkende gevolgen zullen zijn voor de menselijke beschaving.

Totdat de magnetische chaos van de overgangsfase omkeert, kunnen de levende wezens en verschillende kritieke technologische infrastructuren (satellieten, vliegtuigen, elektrische netwerken, enz.) worden blootgesteld aan schadelijke straling. Er zijn echter maar weinig geofysici die een dergelijke ommekeer in de komende eeuwen mogelijk achten.

Wat de meer nabije toekomst betreft, hebben wetenschappers geen idee hoe lang de magnetische noordpool zijn dezelfde of een andere "gekke" koers zal voortzetten en met welke snelheid. Verrassend genoeg is aan de andere kant van de aarde de magnetische zuidpool al tientallen jaren bijna constant.

Bron